Rally's, Swazi's en filmsets!
Door: Peter
Blijf op de hoogte en volg Peter
28 Juli 2010 | Zuid-Afrika, Port Alfred
Hey mensen,
Het vorige is dan wel niet zo gek lang geleden, maar heb ondertussen alweer genoeg beleefd voor een nieuw verhaaltje! Zit op het moment weer op de campus in Port Alfred. Het is hier erg rustig op het moment, de meeste studenten zijn op vakantie of terug naar huis. Langzaam beginnen wel de eerste nieuwe studenten aan te komen, maar daar ga ik verder weinig van meekrijgen want morgen vertrekken we richting Port Elizabeth, waar vrijdag om een uur of 6 onze vlucht richting Nederland vertrekt. Na tussenstops in Johannesburg en Londen ben ik dan zo’n 17 uur later weer in Nederland!
Maar oke, zoals jullie in mijn vorige verhaal hebben kunnen lezen was ik op vakantie! Na Drakensbergen en Lesotho zijn we naar Durban gegaan. Hier hebben we eigenlijk weinig gedaan, beetje door het centrum heengeslenterd en ‘s avonds gezellige barbeque gehad bij de lodge. De volgende dag vertrokken we in alle vroegte richting Mozambique. Er was ons verteld dat dit een behoorlijk lange reis zou worden en dat we het beste om 6 uur konden vertrekken wilden we op tijd bij de grenspost aankomen, die sloot namelijk om 5 uur smiddags. Wij met ons goede gedrag vroeg opstaan om richting de grens te crossen, stonden we er al om 12 uur smiddags. Hadden dus ook wel wat langer in bed kunnen liggen! Maar ach, nu hadden we alleen maar langer de tijd om van Mozambique te genieten.
Na een tijdje bij de grens te hebben moeten wachten op ons visum konden we het land in. De auto moesten we bij de grens laten staan, want Mozambique in zonder 4x4 is onmogelijk! Ze kennen daar namelijk geen fatsoenlijke wegen. De lodge pikte ons in een flinke jeep op bij de grens en toen begon het avontuur. Heel Mozambique is zand! Een half uur lang lopen crossen over iets wat we in Nederland een parcours zouden noemen voor de gevorderde rally coureur. Wel een leuke belevenis. Onze lodge lag in Ponta d’Ouro, een kustplaatsje vlak bij de grens. Ook in het stadje zelf hadden ze nog nooit van asfvalt, of uberhaubt wegen, gehoord: 1 grote crossbaan. Aangekomen in de lodge hebben we mijn verjaardag (jaja ik was jarig die dag) maar even gevierd met een flinke cocktail. We zijn 4 nachten in Mozambique gebleven, die we vooral hebben ingevuld met strand, chillen, etc. We hadden zelf namelijk geen vervoer dus het land verkennen was een beetje lastig. Al met al meer dan prima vermaakt!
Toen we Mozambique verlieten zijn we, via Zuid-Afrika, doorgereden naar het 4e land wat we gingen bezoeken in een week: Swaziland. Na een tocht door de bergen, die heel wat langer duurde dan gepland, kwamen we tegen het eind van de middag in Swaziland aan. Het grensgebeuren hier duurde zo mogelijk nog langer dan bij Mozambique, maar uiteindelijk hadden we weer wat extra stempels in ons paspoort te pakken! We hadden in eerste instantie totaal niet gepland om naar Swaziland te gaan en hadden dan ook niks geen accommodatie geboekt. Uiteindelijk zijn we in Manzini verbleven, een klein half uurtje van de hoofdstad vandaan. We hadden verwacht dat Swaziland vergelijkbaar zou zijn met Lesotho (een groot prehistorisch gebeuren), maar niks was minder waar. We hadden eigenlijk nauwelijks het idée dat we Zuid-Afrika verlaten hadden. Oke, de mensen spreken er andere talen, maar verder was er weinig veranderd. In Swaziland hebben we mountainbikes gehuurd om op een actieve manier het land te verkennen. Dat hebben we geweten. Wij als simple Nederlanders, op het heetst van de dag te fiets die bergen op en af crossen, pfff.. Onderweg een stop gemaakt bij cultural village, waar we een rondleiding kregen door een traditioneel Swazi dorp, gevolgd door een opvoering van traditionele dansen. Was best leuk om te zien, maar dat traditioneel hadden ze best weg mogelijk laten want achter de hutjes stonden de bussen met toeristen voor de volgende show alweer klaar. Verder was het allemaal wel leuk. Nog even een wandeling gemaakt naar wat mooie watervallen en toen maar weer teruggefietst.
Na Swaziland vervolgden we onze reis richting de Zuid-Afrikaanse kust: Port St. Johns. De inwoners in dit kleine plaatsje leven zo’n beetje volledig van de film industrie, want de geweldige omgeving waarin het ligt wordt in veel filmopnames gebruikt. Zo zijn hier onder anderen de films Blood Diamond met Leonardo Di Caprio en Wit Licht van Marco Borsato opgenomen. We zaten in een erg gezellige backpackers waar we savonds enkele leuke feestjes hebben gevierd. Zijn hier 3 nachten gebleven. Van alles gedaan, zoals een hyke richting een blowhole aan de kust waar het zeewater soms wel 30 meter de lucht in wordt geblazen. Verder een dagje op het strand gelegen en een zonsondergang meegepikt vanaf de landingsbaan van de film Wit Licht. Vanaf daar hadden we trouwens ook een geweldig uitzicht over de bergen, de zee, het plaatsje, etc. En toen zat onze vakantie er al weer op. Terug naar Port Alfred.
Zometeen de koffers maar eens inpakken en dan morgen naar Port Elizabeth. Heb aan de ene kant heel erg veel zin om iedereen in Nederland weer te zien, maar neem met heel veel pijn in m’n hart afscheid van Zuid-Afrika, wat een geweldig land! Heb hier het afgelopen half jaar een geweldige tijd gehad. Wil jullie allemaal nog even bedanken voor de leuke reacties op mijn verhaaltjes en kan verder alleen nog zeggen: tot volgende week!
Liefs en groeten, Peter!
Het vorige is dan wel niet zo gek lang geleden, maar heb ondertussen alweer genoeg beleefd voor een nieuw verhaaltje! Zit op het moment weer op de campus in Port Alfred. Het is hier erg rustig op het moment, de meeste studenten zijn op vakantie of terug naar huis. Langzaam beginnen wel de eerste nieuwe studenten aan te komen, maar daar ga ik verder weinig van meekrijgen want morgen vertrekken we richting Port Elizabeth, waar vrijdag om een uur of 6 onze vlucht richting Nederland vertrekt. Na tussenstops in Johannesburg en Londen ben ik dan zo’n 17 uur later weer in Nederland!
Maar oke, zoals jullie in mijn vorige verhaal hebben kunnen lezen was ik op vakantie! Na Drakensbergen en Lesotho zijn we naar Durban gegaan. Hier hebben we eigenlijk weinig gedaan, beetje door het centrum heengeslenterd en ‘s avonds gezellige barbeque gehad bij de lodge. De volgende dag vertrokken we in alle vroegte richting Mozambique. Er was ons verteld dat dit een behoorlijk lange reis zou worden en dat we het beste om 6 uur konden vertrekken wilden we op tijd bij de grenspost aankomen, die sloot namelijk om 5 uur smiddags. Wij met ons goede gedrag vroeg opstaan om richting de grens te crossen, stonden we er al om 12 uur smiddags. Hadden dus ook wel wat langer in bed kunnen liggen! Maar ach, nu hadden we alleen maar langer de tijd om van Mozambique te genieten.
Na een tijdje bij de grens te hebben moeten wachten op ons visum konden we het land in. De auto moesten we bij de grens laten staan, want Mozambique in zonder 4x4 is onmogelijk! Ze kennen daar namelijk geen fatsoenlijke wegen. De lodge pikte ons in een flinke jeep op bij de grens en toen begon het avontuur. Heel Mozambique is zand! Een half uur lang lopen crossen over iets wat we in Nederland een parcours zouden noemen voor de gevorderde rally coureur. Wel een leuke belevenis. Onze lodge lag in Ponta d’Ouro, een kustplaatsje vlak bij de grens. Ook in het stadje zelf hadden ze nog nooit van asfvalt, of uberhaubt wegen, gehoord: 1 grote crossbaan. Aangekomen in de lodge hebben we mijn verjaardag (jaja ik was jarig die dag) maar even gevierd met een flinke cocktail. We zijn 4 nachten in Mozambique gebleven, die we vooral hebben ingevuld met strand, chillen, etc. We hadden zelf namelijk geen vervoer dus het land verkennen was een beetje lastig. Al met al meer dan prima vermaakt!
Toen we Mozambique verlieten zijn we, via Zuid-Afrika, doorgereden naar het 4e land wat we gingen bezoeken in een week: Swaziland. Na een tocht door de bergen, die heel wat langer duurde dan gepland, kwamen we tegen het eind van de middag in Swaziland aan. Het grensgebeuren hier duurde zo mogelijk nog langer dan bij Mozambique, maar uiteindelijk hadden we weer wat extra stempels in ons paspoort te pakken! We hadden in eerste instantie totaal niet gepland om naar Swaziland te gaan en hadden dan ook niks geen accommodatie geboekt. Uiteindelijk zijn we in Manzini verbleven, een klein half uurtje van de hoofdstad vandaan. We hadden verwacht dat Swaziland vergelijkbaar zou zijn met Lesotho (een groot prehistorisch gebeuren), maar niks was minder waar. We hadden eigenlijk nauwelijks het idée dat we Zuid-Afrika verlaten hadden. Oke, de mensen spreken er andere talen, maar verder was er weinig veranderd. In Swaziland hebben we mountainbikes gehuurd om op een actieve manier het land te verkennen. Dat hebben we geweten. Wij als simple Nederlanders, op het heetst van de dag te fiets die bergen op en af crossen, pfff.. Onderweg een stop gemaakt bij cultural village, waar we een rondleiding kregen door een traditioneel Swazi dorp, gevolgd door een opvoering van traditionele dansen. Was best leuk om te zien, maar dat traditioneel hadden ze best weg mogelijk laten want achter de hutjes stonden de bussen met toeristen voor de volgende show alweer klaar. Verder was het allemaal wel leuk. Nog even een wandeling gemaakt naar wat mooie watervallen en toen maar weer teruggefietst.
Na Swaziland vervolgden we onze reis richting de Zuid-Afrikaanse kust: Port St. Johns. De inwoners in dit kleine plaatsje leven zo’n beetje volledig van de film industrie, want de geweldige omgeving waarin het ligt wordt in veel filmopnames gebruikt. Zo zijn hier onder anderen de films Blood Diamond met Leonardo Di Caprio en Wit Licht van Marco Borsato opgenomen. We zaten in een erg gezellige backpackers waar we savonds enkele leuke feestjes hebben gevierd. Zijn hier 3 nachten gebleven. Van alles gedaan, zoals een hyke richting een blowhole aan de kust waar het zeewater soms wel 30 meter de lucht in wordt geblazen. Verder een dagje op het strand gelegen en een zonsondergang meegepikt vanaf de landingsbaan van de film Wit Licht. Vanaf daar hadden we trouwens ook een geweldig uitzicht over de bergen, de zee, het plaatsje, etc. En toen zat onze vakantie er al weer op. Terug naar Port Alfred.
Zometeen de koffers maar eens inpakken en dan morgen naar Port Elizabeth. Heb aan de ene kant heel erg veel zin om iedereen in Nederland weer te zien, maar neem met heel veel pijn in m’n hart afscheid van Zuid-Afrika, wat een geweldig land! Heb hier het afgelopen half jaar een geweldige tijd gehad. Wil jullie allemaal nog even bedanken voor de leuke reacties op mijn verhaaltjes en kan verder alleen nog zeggen: tot volgende week!
Liefs en groeten, Peter!
-
28 Juli 2010 - 14:21
Suzanne:
Tijdens het werk even de tijd genomen om je verhaal te lezen en het was weer de moeite waard! Mooi verhaal en het volgende zeg ik erg graag: Tot over 3 dagen !! Kus -
28 Juli 2010 - 15:45
Henk T:
Wat een avontuur, het lijkt wel "Kuifje in Afrika".
Een half jaar lijkt lang als je er voor staat, maar terugkijkend is het toch wel snel gegaan. Geniet nog even van de laatste dagen en tot over 3 dagen, liefs pa -
28 Juli 2010 - 18:05
Ger:
Mooi dat je het naar je zin hebt gehad:)
Spreek je binnenkort wel weer als je in ons koude kikkerlandje bent geland. Hulde! -
28 Juli 2010 - 18:31
Oom Dick En T.Ria:
Schitterende verhalen die zo verfilmd kunnen worden, of klets ik nu als een kip zonder kop?!
Nee, even serieus.
Bedankt.
Goede thuisreis en gauw tot ziens.
liefs van ons. -
29 Juli 2010 - 20:53
Peter:
Woh dat halfjaar vloog echt voorbij! Ik weet nog heel goed dat ik met een enthousiaste peter in een cafe'tje zat in zwolle en nu kom je volgende week alweer terug! Maar jeetje wat heb jij daar veel meegemaakt.. jij hebt echt alles eruit gehaald zeg! Die herinneringen nemen niemand je meer af:) Alvast fijne terug reis en tot snel!
xx -
29 Juli 2010 - 20:55
Baukje:
ohja dat vorige berichtje was van mij! ja waar het hart al niet vol van is he:p
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
